TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

14/07/1965 tarih ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifim ve gerekçesi ekte sunulmaktadır. Gereğini saygılarımla arz ederim.

                                                                                                           Ecz. Özgür ÖZEL

Manisa Milletvekili

CHP Grup Başkanvekili

GENEL GEREKÇE

            Türkiye’de demokratik yaşamın kökleşmesi ve toplumsal barışın sürekliliği için farklı yaşam biçimlerinin birbirlerinin varlık alalarını ihlal etmeden korunması zorunludur. Türkiye Cumhuriyeti’nin üzerinde inşa edildiği tek hukuk ve eşit vatandaşlık mantığının bir gereği olarak devletin toplum içindeki farklıları yine 1982 Anayasası’nın 10’uncu maddesinin de önünü açtığı haliyle pozitif ayrımcılık yaparak koruması ve yaşatması anayasal ve siyasi bir gerekliliktir.

Toplum içindeki çeşitli yaşam tarzlarından birini de “engellilerin” sosyo-ekonomik durumları oluşturmaktadır. Ülke nüfusunun yaklaşık %15’ini meydana getiren engelli yurttaşların özellikle yükseköğrenimi tamamlamış olanların kamu hizmetine girme noktasında yaşadıkları hukuksal ve yönetsel kısıtlamaların kaldırılması, bu yolla engelli kişilerin ekonomik ve sosyal sistemle bütünleştirilmesini sağlayacaktır. Ayrıca bu kanunlaştırma toplumsal barış ve huzuruna katkı sunacağı gibi Türkiye’nin gelişmişlik standartlarını da yükseltecektir.

Günümüzden 40-50 yıl önce düzenlenmiş olan bu kanunlar düzenlendikleri günün ulaşım imkânlarını dikkate alarak engelli vatandaşlarımızın bu mesleklere uygun olmadıklarını düzenlemiştir. Ancak artık en ücra yerlere bile ulaşım imkânının olduğu da bir gerçektir ve bu kanunların engelli vatandaşlarımızı mağdur etmeyecek şekilde düzenlenmeleri gerekmektedir.

1982 Anayasası’nın 2’inci, 10’uncu, 70’inci ve 90’ıncı maddeleri çerçevesinde yapılacak kapsamlı bir kanunlaştırma faaliyetiyle engellilerin kamuda/devlette eğitim haklarını kullanarak sahip oldukları mezuniyetlerine uygun işlere atanmalarının önünün açılmasını amaçlayan bu kanun teklifiyle mevzuattaki engelleyici, kısıtlayıcı ve hatta Anayasa’ya aykırı mevzuat hükümlerinin yürürlükten kaldırılması hedeflenmektedir.

MADDE GEREKÇELERİ

MADDE 1: 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 53 maddesinin 1’inci fıkrasında yapılacak bu değişiklikle Kamu kurum ve kuruluşlarındaki engelli çalışan kadrolarının arttırılması amaçlanmıştır.

MADDE 2: 26/02/1983 tarihli ve 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu’nun 8. Maddesinin “g” bendinde yapılacak bu değişiklikle hukuk eğitimini tamamlamış engelli vatandaşlarımızın hakim ve savcı olmasının önündeki en büyük engellerden birinin kaldırılması amaçlanmıştır.

MADDE 3: Kaymakam adaylarının sınav, mülakat ve atama sürecini düzenleyen 19/06/1930 tarihli ve 1700 sayılı Dahiliye Memurları Kanunu’nun 2/A Maddesinde yapılacak bu değişiklikle mülakatlarda adayların genel ve fiziki görünümlerinin değerlendirilmesinin önüne geçilmesi amaçlanmaktadır. Mülakatlarda böyle bir değerlendirmeye maruz kalacak engelli vatandaşlarımızın özgüveni zedeleneceği gibi ne kadar başarılı olursa olsun mülakatlarda mesleğiyle ilgisi olmayan bir değerlendirmeye maruz kalacaktır.

MADDE 4: 18/01/1972 tarihli ve 1512 sayılı Noterlik Kanunu’nda yapılacak bu değişiklikle Noterlik stajına kabul şartları arasında sayılan vücut olarak uygun olma şartının kaldırılması ve böylece akıl sağlığı yerinde olsa bile sırf bu şarttan dolayı kabul edilmeyen engelli vatandaşlarımızın mesleğe kabulünün önünün açılması amaçlanmıştır.

MADDE 5: Yürürlük maddesidir.

MADDE 6: Yürütme maddesidir.

14/07/1965 TARİH VE 657 SAYILI DEVLET MEMURLARI KANUNU İLE BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN TEKLİFİ

MADDE 1: 14/07/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 53’üncü maddesinin 1’inci fıkrasındaki “%3” ibareleri “%5” olarak değiştirilmiş ve “dolu” ibaresi çıkarılmıştır.

MADDE 2: 26/02/1983 tarihli ve 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu’nun 8. Maddesinin “g” bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:

“Hâkimlik ve savcılık görevlerini sürekli olarak yapmasına engel olabilecek akıl hastalığı olmamak.”

MADDE 3: 19/06/1930 tarihli ve 1700 sayılı Dahiliye Memurları Kanunu’nun 2/A maddesinin 2’inci fıkrasının b bendinden “..ile genel ve fiziki görünümünün” ibaresi kaldırılmıştır.

MADDE 4: 18/01/1972 tarihli ve 1512 sayılı Noterlik Kanunu’nun 7’inci maddesinin 12. bendinden “vücut veya” ibaresi kaldırılarak “engel” ibaresinden sonra gelmek üzere “olabilecek” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 5: Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 6: Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.